Në Parmën e Xhuzepe Verdit

LUTJE SHQIP NË KATEDRALEN E PARMËS

Parma, 9 dhjetor 2019 
Përgatiti Xhemi Hajredini - Administrator i grupit "Gjuha shqipe pa gabime"

Xhemi Hajredini

Mbrëmja e ditës së shtunë, 7 dhjetor 2019, në Parmën e Xhuzepe Verdit, ishte shumë e veçantë për komunitetin shqiptar që jeton në këtë qytet. Ishte e veçantë edhe për ne që shkuam si mysafirë enkas për t’i nderuar dhe përgëzuar për të gjitha aktivitetet kulturore që i organizojnë shqiptarët në Itali. E veçanta tjetër, kësaj radhe, ishte se Katedralja madhështore e Parmës kishte hapur dyert për bashkëpunim me komunitetin shqiptar për të organizuar një meshë lutje për shpirtrat e 51 viktimave nga tërmeti tragjik që përfshiu Shqipërinë, më 26 nëntor të këtij viti.

Mesha i dedikohej edhe heroit tonë kombëtar Gjergj Kastriot Skënderbeut dhe Nënë Terezës. Ishin momente të një shtrëngim duarsh në shenjë paqeje e shprese, momente solidarizimi me mesazhe për bashkëjetesë dhe tolerancë ndërfetare, si vlera të çmuara të popullit tonë.

Me mesazhe të këtilla u paraqitën prifti katolik Dom Elia Matia, Myftiu i Strugës Salim Sulejmani, publicisti Xhemi Hajredini si dhe gazetari Ndue Lazri.   

Myftiu i Strugës, Salim Sulejmani, i deleguar i BFI-së në RMV, mbajti një fjalim mbresëlënës, kushtuar bashkëjetesës ndërfetare në trojet shqiptare, ku ndër të tjera tha:

“Misioni i krijesës më të mrekullueshme të Zotit, njeriut, është shpërndaja e dashurisë mes njerëzve dhe respektimi i diveristetit kombëtar dhe fetar.

Një nga modelet më të shkëlqyera të harmonisë, tolerancës dhe bashkëjetesës fetare është kjo që kemi ne shqiptarët. Për këtë na ka zili edhe bota. Një zhvillim i këtillë, i palëkundshëm, i kësaj atmosfere, është forcuar ndër breza. Me këto vlera të çmuara identifikuese të shoqërisë dhe familjes sonë duhet të ndihemi krenarë karshi popujve të civilizuar të botës.

Bashkëjetesa ndërfetare, lirshëm mund të them, përçon një mesazh që është në dobi dhe në funksion të zhvillimit të gjithmbarshëm shoqëror, në dobi të vlerave morale të shqiptarëve dhe jo vetëm. Shqiptarët sot, krahas kulturës me vlerë glorifikuese, si besa dhe mikpritja, një element tjetër të fort dallues, ndër popujt e botës, kanë tolerancën ose më saktë mirëkuptimin ndërfetar. Ky fakt përbën një nga profilet më të spikatura të modelimit kulturor, evident jo vetëm në të kaluarën por edhe në ditët tona.

Si popull multifetar, me një bashkëjetesë tradicionale, jo vetëm në shtetin amë (në Shqipëri) por edhe në trojet të tjera etnike dhe multietnike, lirisht mund të them se ne pasqyrojmë një shembull të veçantë të harmonisë ndërfetare në historinë e popujve të Ballkanit dhe më gjerë.

Edhe sot shqiptarët e kultivojnë bashkëjetesën ndërfetare dhe ndëretnike, pa përçarje dhe diskriminim. Edhe shembulli juaj, i integrimit të shkëlqyeshëm këtu në qytetin e Parmës në Itali, tregon dhe vëreton se ne jemi një popull dashamirës dhe paqedashës.

Të bashkuar jemi më të fuqishëm. I madhi i kombit, hoxhë Mulla Idriz Gjilani thotë se “I kemi tri fe, por të përbashkët, kemi vetëm një atdhe”.

Do t’i tjekalojmë të gjitha vështirësitë por vetëm duke qëndruar njëri pranë tjetrit, jemi popull i vogël për të qenë i ndarë. Largësia juaj nga atdheu nuk paraqet pengesë për ta shfaqur dashurinë ndaj tij, për ta shfaqur dashurinë ndaj njerëzve të një gjaku.

Dhëntë Zoti i gjithëmadhërishëm, që zemrat e thyera nga gjëma dhe pasojat që përjetuam nga tërmeti i 26 nëntorit, ku u godit perla e Shqipërisë, t’i kalojmë nëpërmejt veprimeve të përbashkëta, me një solidarizim të këtillë siç kemi bërë dhe po bëjma akoma.”

Prof. Xhemi Hajredini, publicist nga Struga, duke e përshëndetur komunitetin shqiptar dhe qytetarët italianë të Parmës, në katedralen e këtij qyteti të vjetër univesritar dhe kulturor do të shtonte: 

    

“Ne, me qytetërim arbnor, duhet të krenohemi me historinë dhe personazhet e historisë sonë.

E shikoni se ç’bëhet sot, këtu në Parma, edhe pas pas 550 vjetësh emri i heroit tonë kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu, arrin të bashkojë popuj. Emri i shenjtores sonë, Nënë Tereza, vazhdon t’i ngroh akoma zemrat e besimtarëve dhe varfanjakëve.

Jeronim De Rada te Skënderbeu, nuk admironte vetëm njeriun me kurajo, strategun e aftë, por edhe krijuesin e një ideje të vëllazërimit, ai që kishte ndezur një zjarr të shenjtë në zjarrin e fisit e që ua kishte mësuar njerëzve të lidhur nga i njëjti gjak dhe e njëjta gjuhë, me qëllim që të konsiderohen bij të së njëjtës nënë.

Nga personalitete dhe historianë të huaj, ai ka marrë edhe epitetin “Ideatori i aleancës së parë euroatlantike”.

E shikoni se ç’bëhet në Durrës e rrethinë, pas rënies së tërmetit?! Ka ndodhur bashkimi i paparë i kombit, një strukturë antisizmike, një solidarizim i vrullshëm, një fisnikëri vëllazërore. Gjaku, edhe pse i shprishur, që thonë arbëreshët, nuk bëhet ujë.

Kjo quhet atdhedashuri.

Atdheu do punë, do mend e dashuri, jo inate, mllef e kokëfortësi. Kështu do të bëhet edhe rindërtimi i Shqipërisë.

N’daç me gzue t’bukrën liri

mos shkel fis, as mik, as fe,

pse n’kto sheja bota mbarë

na dallon se jem shqiptarë... (At Gjergj Fishta)

 "Trimëria e vërtetë është ajo që vihet në shërbim të së Drejtës dhe Atdheut, në shërbim të dobisë së përgjithshme." (Faik Konica)   

                    

Apostull i idesë kombëtare është shqiptarizmi. SHQIPTARI duhet të falet, t’i lutet Zotit, të jetojë e të vdes si shqiptar. Luftërat fetare janë të panjohura për shqiptarët. Shqiptari para së gjithash është shqiptar, e kanë konfirmuar edhe të huajt këtë konstatim. Diga mbrojtëse, diga e rezistencës kundra sfidave aktuale politike dhe jo vetëm është shqiptarizmi.

Shqiptarë, kosovarë, arbëreshë, shqiptarë të Maqedonisë, shqiptarë muslimanë, katolikë apo ortodoksë, janë të gjithë SHQIPTARË. Duke mbrojtur vlerat tona kombëtare, tolerancën e trashëguar ndërfetare, trashëgiminë kulturore, do të jemi komb më i dashur dhe më i respektuar nga të tjerët.

Arshi Pipa, një veprimtar i shquar i çështjes kombëtare, që ka vepruar në SHBA, duke modifikuar paksa thënien e Fishtës, ka thënë: “Ne i kemi të ndryshme Bajram e Pashkë, por besë e nder i kemi bashkë”

Atdhedashuria, shqiptarizmi, janë ndjenja të thella shpirtërore dhe këto nuk mund të injorohen. Me këto virtyte kemi bërë miq e dashamirë të kombit e të vendit tonë. Vlerat e shqiptarizmit janë letërnjoftimi i shqiptarëve. Atdhedashuria është pjesë edhe e besimeve fetare. Nuk besoj të ketë ndonjë konflikt interesi midis dashurisë së një personi ndaj atdheut dhe dashurisë së tij ndaj Zotit. Imazhi i kombit në botë pasqyrohet nëpërmjet vlerave kombëtare: gjuhës, kulturës, traditave, trimërisë, zhvillimit ekonomik, nëpërmjet paraqitjes së natyrës së bukur e të mbrojtur, sigurisë, të qenurit shqiptarë të mbarë, të mirë, të lirë…

Mirënjohës ndaj të gjithëve por më shumë ta duam vetveten dhe atdheun tonë, sidomos tani që po lëngon!”

Koj mbrëmje lutjesh u shoqërua me një pjesë artistike nga flautistja Monika Bekolli dhe sporanoja Anila Hoxha Gjermeni, pastaj grupi i fëmijve te kostume kombëtare, vallëtarë dhe nxënës të shkollës shqipe në Parma, me flamur kuqezi. 

Gjatë po kësaj dite në po këtë qytet, nga "Skanderbeg
Parma" u përurua busti i heroit kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu. Në kuadër të  edicionit të 13-të të muajit të kulturës shqiptare, në parkun Eunice Kennedy u vendos busti i Gjergj Kastriot Skënderbeut.

Ishte një kënaqësi e vërtetë por të gjithë, pa përjashtim, kishin një vërejtje të drejtë se pjesa bazë ku qëndronte busti  i heroit ishte shumë e ulët. Arsyetimi i organizatorëve ishte se këto përmasa ua kishin lejuar autoritetet e Komunës së Parmës por në një të ardhme të afërt me ndonjë kërkesë plotësuese edhe mund të modifikohet.

Një bravo për Forumin e Grave të Pavarura, me seli në Parma, për punën e tyre të palodhshme dhe organizimin e kësaj ngajrje të veçantë (meshë - lutje për shqiptarët) në Katedralen e Parmës.
  

Falëndero...

Falënderimi

Prof. Xhemi HAJREDINI

Falënderoji të gjithë, një për një,

ne të një gjaku në fund, s’ka gjë!

Edhe ata flijuan diçka,

ne japim zemrën, paçka!

Falënderoji të huajt, një për një,

ne të një gjuhe në fund, s’ka gjë!

Edhe ata që një copë bukë ofruan,

edhe ata që dhimbjen tonë duruan!

Falënderoji edhe fqinjët, një për një,

arbnorët kuqezi në fund, s’ka gjë!

Nderoji klerikët me lutjet për ty atdhe,

për ceremonitë e atyre që futëm në dhe.

Të gjithë ata që jetë shpëtuan,

falënderoji me zemër, një plagë shëruan!

Në grup apo një për një, falëndero,

ti bir i shqipes kokën lart, mos u trishto!

Nuk ka vaj për shqiptarët, për trimat me fletë,

së bashku në rindërtim, e kemi më lehtë!

Komb me një flamur, të pandarë të veprojmë,

me përkulje njëri-tjetrin shqip ta falënderojmë!

Nga Xhemi Hajredini

Strugë, 1 dhjetor 2019

Linguam iliricam

Shqip, or tungjatjeta!

XHEMI HAJREDINI

Me të gjitha shkronjat e vërteta,

shkruaj shqip or t’u zgjattë jeta!

Tridhjetë e gjashtë, mos u ngatërro,
i kemi të shtrenjta, mos i harro!

Ç dhe Ë dy germa dalluese,

si rrezet e diellit, janë përvëluese,

nëse s’i përdor, drejt edhe mirë,

fjala humb kuptimin, shkon në humbëtirë.

Linguam iliricam  të vjetër e kemi,

një alfabet për të gjithë sa jemi,

foli At Gjergj Fishta në Manastir,

Hafëz Ali Korça “Të lumtë o bir”!

Nder dhe respekt për këta dijetarë,

nga një mision në tjetrin, të pandarë,

bashkuan mendjet për ABC-në e njësuar,

gjuhën e perëndisë për ta lartësuar.

Për alfabetin, kur të bjerë fjala,

të gjitha gjuhëve të gjalla, bëju të fala!

Shkruaj e shqiptoj gjuhët e botës mbarë,  

Me  36 shkronjat, si  margaritarë.

Nga Xhemi HAJREDINI

Strugë, 20 nëntor 2019

(Me rastin e 111 vjetorit të Kongresit të Manastirit)

Masakra e Ladorishtit

Masakra e Ladorishtit, nuk harrohet lehtë!

Strugë, tetor 2019

Nga Xhemi Hajredini

Prof. Xhemi Hajredini

E përkujtojmë këtë ngjarje historike për të nderuar të rënët, viktimat dhe martirët e fshatit, për t’i bërë ata të pavdekshëm në kujtesën tonë e për t’i treguar botës mbarë se kemi ndjesi të veçantë për këtë ngjarje makabre që i ka ndodhur vendbanimit tonë.

28 Tetori i vitit 1944 mund të llogaritet si një holokaust i llojit të vet në trojet shqiptare. Mbi 80 të vrarë e shumë të plagosur, me shtëpi, bagëti dhe pasuri të djegur, nazistët gjermanë bën goditjen më gjakpirëse ndaj një fshati liridashës me shpirt patriotik.
Historia e Ladorishtit nuk dallon shumë nga historia e trojeve të tjera shqiptare. Atë që ka përjetuar populli shqiptar gjithandej, Ladorishti e ka vuajtur në lëkurën e tij në të gjitha periudhat kohore.
Është investuar shumë për lirinë e trojeve tona prandaj jemi të prekshëm nga fyerjet e të pavlefshmëve. (Bashkangjitur disa vargje me këtë rast.)

Lulet e fshatit tim

Lapidari i të rënëve - Ladorisht, Strugë

Vjeshtë e dytë, një herë e një mot,

gjak e gjëmë, u derdh shumë lot.

Ranë lulet e fshatit, me vaje u qanë,

zemrat e nënave përgjysmë u ndanë.    

Gëzimet  s’kishin më kuptim,

u harruan dasmat në fshatin tim.

Lehtësim i dhimbjes dhe terapi,

ishin lindjet e fëmijëve në shtëpi.

 

Të rënët e lirisë i kujtojmë gjithmonë,

janë imazh i trimërisë të fshatit tonë.

Tani lypset respekt e nderim,

për çdo familje të vendit tim.

Sakrifica dhe flijimi duhen kujtuar,

jo të ndarë por të bashkuar.

Nga holokausti një valë shqetësimesh,

ta ndërrojmë drejtimin në vorbull gëzimesh.

Për të rënët e lirisë prehje të qetë,

për veprimtarët e gjallë jetë e shëndet,

të gjithë të lirë, me guxim e krenari,

ta bëjmë Ladorishtin një dashuri.

Nga Xhemi Hajredini

Strugë, 28 tetor 2019

(me rastin e 75 vjetorit të Masakrës së Ladorishtit, 28 tetor 1944)

E vërteta ka rënë nga fiku

E vërteta

Xhemi Hajredini

Shpraza thesin për debat,

e më doli një lugat,

më thuaj të vërtetën,

për hir të së vërtetës,

ç’është e vërteta – më tha.

Nisa unë të numëroj,

jo po realitet, jo po sinqeritet,

është drejtësi, është saktësi,

precizitet e, objektivitet e...

Jo ore jo, më tha lugati,

këto që thua janë utopi,

tani kemi mik për fiq,

ç’na duhet e vërteta lakuriq.

Ç’djall e pruri këtë malukat,

ç’të vërtetë ky kërkon,

çfarë t’i thuash nuk beson?!

Mik për fiq çne o lugat?!

E vërteta ka rënë nga fiku,

o njeri i mirë, o lum miku,

bota do ngjyra, do kreativitet,

jo të vërtetën mediokritet.

Gënjeshtra dredh mollaqet e gëzuar,

e vërteta le të presë duke shpresuar.

© Xhemi Hajredini

Strugë, tetor 2019

Sa ngjyra ka gënjeshtra?!

Profeci orakullare

Si orakulli

(Profeci orakullare)

Jam orakulli i zonës,

fjalë profetike në doni,

e t’i dilni për zot pronës,

ejani mblidhuni këtu e dëgjoni!

Me lugetër e despotë, s’bëhet vendi,

lypsen ustallarë, ushtarë e dijetarë,

me palaço e demonë,  s’ruhet rendi,

duhen shpirtmirë, mendimtarë e guximtarë!

Të bashkohemi me njëri-tjetrin,

të mësojmë e ta respektojmë më të vjetrin,

në etapë dhe garë vendimtare jemi,

pa punë e djersë, ku të vemë s’kemi!

Lëvizni gurët pa u hutuar e trazuar,

çdo gjë dhe gjithsecili në vend të merituar,

tani ju jeni të rritur e të zgjuar,

idetë duhen dëgjuar e bluar!

Të palarat, llafet, lini mënjanë,

jini të lumtur, mos rroni për dynjanë,

mblidhni forcat, veproni të lirë,

paçi uratën, o njerëz të mirë!

© Xhemi Hajredini

Strugë, tetor 2019

Toponimia vendëse

STRUGA DHE VENDBANIMET E SAJ

Shkruan Prof. Xhemi Hajredini

Strugë, 27 shtator 2019

Xhemi Hajredini

Studimi i toponimisë, një fushë aspak e lehtë. Që t’i emërtosh vendet, qytetet, fshatrat, lumenjtë, malet, luginat etj., duhet ta njohësh aspektin historik, argumentet e popullatës vendëse, të folmet e vendbanimeve dhe sigurisht njohjen dhe zbatimin e rregullave të drejtshkrimit të shqipes standarde. Sadoqë dikujt mund t’i duken rregullat shumë të ngurta por pa rregulla situata mund të koklavitet edhe më shumë.

Çështjen e emërtimeve të vendbanimeve në rrethin e Strugës e kemi biseduar këto ditë me disa miq që merren me shkrime e që herë-herë tregohen të lëkundur dhe të pavendosur nëse një emër vendi shkruhet në këtë trajtë apo në një trajtë tjetër. Është kjo trajta e rregullt për këtë emër katundi apo jo?!

Nuk dua të tregohem guximmadh dhe të trajtojë gjithçka, me të gjitha hollësirat. Po marr në shqyrtim vetëm emërtimet e vendbanimeve të qytetit të Strugës. Si duhet t’i shqiptojmë dhe t’i shkruajmë ato?

Fjala “strugë” sipas fjalorit të gjuhës shqipe do të thotë mbulesë e leshtë që hidhej krahëve si rrobë ose që përdorej si shtrojë. Shpjegimi tjetër e përshkruan si vend me ujë; vend i ulët, si gropë, që mban ujë edhe gjatë verës, vijë uji. Në shkrime të ndryshme e kemi hasur se emërtimi strugë vjen nga fjala shtrungë, shteg i ngushtë afër derës së vathës ku kalojnë dhentë a dhitë kur i mjelim; vend i rrethuar brenda vathës për bagëtitë që do të milen; vathë, i futi dhentë në shtrungë. Shtrungë (shtrunga) është gjithashtu shteg për të kthyer ujin në arë, vedër, mjelcë. Sa e bukur fjala mjelcë, enë ku mjelim bagëtinë.

Por sipas disa miqëve që etimologjinë e fjalës e kanë pasion, thuhet se fjala strugë vjen nga “STRUG", G:K jep "STRUK". "STRUK" është një qytetërim i hershëm i mbledhur brenda mureve. Në rastin konkret bëhet fjalë për një vendbanim të rrafshët, në breg të lumit e liqenit. Vendbanim i strukt/strukët - vendbanim i mbledhur.

          Le të fillojmë me emërtimet e vendbanimeve sipas rregullave të drejtshkrimit:

       1.   Strugë – emër i gjinisë femërore, në trajtën e shquar Struga. Banorët e qytetit të Strugës quhen: strugan,ë; strugane. Psh. Unë jam strugan. Ju strugane jeni? Po, të gjithë struganë jemi.

(Struga - Foto nga Amer Demishi)

2.   Vreshtat – lagje e qytetit të Strugës. Siç e dimë fjala vresht është e gjinisë mashkullore, vresht,i por në shumës bën vreshta(t). Emërtimi i është vënë nga banorët e lagjes dhe qytetit pasi që më parë ky vend ka qenë i mbushur plot me vreshta. Pra fjala vresht është emër i dygjinishëm, në njëjës emër i gjinisë mashkullore e në shumës gj. femërore, vreshta (t). Vresht,i; vreshtar,e, vreshtarë, vreshta,t.

3.  Ladorisht – emër i gjinisë mashkullore, në trajtën e shquar Ladorishti. Banorët e këtij fshati quhen ladorishtar, ladorishtare (ladorishtarë).

4.   Labunisht – Labunishti (m.)

Emërtimin e saktë për Labunishtin o nuk duan ta mësojnë o ashtu u do qejfi. Është emër i gjinisë mashkullore dhe në trajtën e shquar bën Labunishti. Toponimet janë përmendore të kujtesës njerzore. Baza e fjalës/emrit Labunisht është lab,i. (m.) Pse, qysh, tek në ndonjë rast tjetër. Vendësit quhen labunishtarë (labunishtar, e). Jo Llabunishta, Llabunishtës po Labunisht, Labunishtit, nga Labunishti etj. Ashtu sikur toponimi Ladorisht,i.

5. Veleshtë – emër i gjinisë femërore, në trajtën e shquar Veleshta. Veleshtar, veleshtare, veleshtarë.

6.   Ermëz,i është emërtimi i vjetër i fshatit Mali Vllaj. Mali Vllaj – Mali Vllaji. Si Ermëzi ashtu edhe Mali Vllaji janë emra të gjinisë mashkullore.

7.  Teferiç – gj. mashkullore, në trajtën e shquar Teferiçi. Fshat apo lagje e Strugës.

8.   Një fshat i moçëm i Strugës është Toska. Aktualisht pa banorë. Toponimi Toska është emërtim nga trajta e pashquar Tosk. Tosk/ë, a.

9.   Fierishtë (vend me fier) – emër i gjinisë femërore, trajta e shquar Fierishta. Fierishta ndodhet mes Ladorishtit dhe Frëngovës.  

10. Frëngovë, emër i gjinisë femërore, në trajtën e shquar Frëngova. Frëngovar,e. Frëngovarët janë punëtorë të vyer.

Le t’i përmendim shkurt, disa vendbanime më të vogla, në trajtën e shquar dhe të pashquar.

11.     Pohum – Pohumi (m.)

12.     Drenok – Drenoku (m.)

13.     Lukovë – Lukova (f.)

14.     Modriç – Modriçi (m.) Fshat pa banorë.

15.     Shum – Shumi (m.)

16.     Zagraçan – Zagraçani (m.)

Për më shumë rreth vendbanimeve Shum dhe Zagraçan, etimologjisë së emrave të këtyre dy vendbanimeve të Komunës së Strugës, lexoni veprën e Islam Baftiarit.

17.     Jablanicë – Jablanica (f.)

18.     Bezovë – Bezova (f.)

19.     Bixhovë – Bixhova (f.)

20.     Bogovicë – Bogovica (f.) Bogovica është një fshat malor.

21.     Borovec – Boroveci (m,)

22.     Bërçevë – Bërçeva (f.)

23.     Vishnjë – Vishnja (f.) Fshati Vishnjë... Vishnja është një fshat...

24.     Piskupshtinë – Piskupshtina (f.)

25.     Nerez – Nerezi (m.)

26.     Lakavicë – Lakavica (f.) Fshat pa banorë.

27.     Vranisht – Vranishti (f.) Në version zyrtar është Vranishtë, a.

28.     Draslajcë – Draslajca (f.)

29.     Zbazhd – Zbazhdi (m.)

30.  Kalisht – Kalishti (m.) Është emër i gjinisë mashkullore, ashtu sikur Bilisht, Bilishti. Kalisht, kalishtar,e. Në të gjitha dokumentet e gjetura deri më tani, emërtimi korrekt i këtij katundi është Kalisht,i.

31.      Lozhan – Lozhani (m.)

32.      Misleshovë – Misleshova (f.)

33.  Morovishtë/Moroishtë – Morivishta (f.) Siç e shikoni emërtimi i këtij vendbanimi është i dyllojshëm dhe na shfaqet në të dyja trajtat si Mosrovishtë ashtu edhe Moroishtë. Për mendimin tim duhet të mbetet vetëm versioni i parë Morovishtë – Morovishta.

34.      Selcë – Selca (f.)

35.      Burinec – Burineci (m.)

36.      Tashmarunishtë – Tashmarunishta (f.)

37.      Prisovjan – Prisovjani (m.)

38.      Globoçicë – Globoçica (f.)

39.      Radozhdë – Radozhda (f.)

40.      Dobovjan – Dobovjani (m.)

41.      Oktis – Oktisi (m.)

42.      Novoselë – Novosela (f.) Popullsia vendëse e shqipton Novosellë,a.

43.      Zhepin – Zhepin (m.)

44.   Tatesh, i (m.) Në rrethin e Strugës kemi dy vendbanime me emrin Tatesh. Njëri është Tatesh i Epërm(m.) e tjetri Tatesh i Poshtëm(m.). Vendësit e të dy vendbanimeve quhen tatesharë (tateshar,e).

45.      Ngjashëm e kemi edhe rastin me dy vendbanimet të tjera që emrin bazë e kanë Belicë, a (f.). Belica e Poshtme(f.) dhe Belica e Epërme(f.). Belicarët janë të përzier, toskë e gegë si kokrrat në një shegë. 

46.      Dollogozhdë – Dollogozhda (f.)

47.    Koroshisht – Koroshishti (m.) E di se tek emërtimi i këtij fshati do të ketë hamendje, ashtu sikur për Kalishtin, Podgorcin, Livadhinë apo edhe për emërtimin e f.Vranisht(i). Për mendimin tim, Koroshisht (i) – është emërvend i gjinisë mashkullore. 

48.  Livadh/i (m.) – Livadhia (f.). Ky toponim duhet të trajtohet më hollësisht. Vendësit i thonë dhe e shkruajnë Livadhi, a. Drejtshkrimi sikur nuk e gjen veten mirë në këtë toponim. Ashtu siç theksova edhe më sipër se aspekti historik luan një rol të rëndësishëm. Duhet të respektohet qëndrimi dhe gjuha e vendësve.

49.  Mislodezhdë – Mislodezhda (f.) Haset edhe trajta me ll, Misllodezhdë, a. Duhet me l.

50.  Podgorc – Podgorci (m). Edhe për këtë emërtim do të ketë mospajtim dhe kundërshtim. E mbështesin versionin e dytë, Podgorcë, a (f.). Ndoshta duhet të konsultohen institucionet përkatëse me dokumente historike. Podgorc - Podgorci si Pogradec – Pogradeci.  

51.  Qafë Thanë –  Qafë Thana (f.), pika kufitare (doganore) mes Shqipërisë dhe Maqedonisë se Veriut, 15 km larg qytetit të Strugës.

Uroj të kem dhënë një ndihmesë për të gjithë ata që shkruajnë, për personat publikë, për mësimdhënësit dhe të gjithë të interesuarit mbi emërtimet korrekte të vendbanimeve të rrethit të Strugës. Sigurisht që jam i hapur për të pranuar sugjerime dhe argumente të tjera që mund të vërtetojnë një version ndryshe nga ç’e kam thënë më sipër.  

Le të mos lejojmë që emrat e vendbanimeve, sidomos ato të gurrës së moçme, t’i shkruajmë gabim e aq më shumë të imitojmë të tjerët kur i kemi trajtat tona të drejta.