Poezi
BUKËBARDHË
Trutharë e mujsharë,
në mejdan për të sharë,
ti i durueshëm e fisnik,
pa u stepur, rri besnik.
Në një sofër të durueshmit,
bukëbardhët, të afrueshmit,
bukëharamët në një tjetër,
si dikur n’regjim të vjetër.
Për të ngrënë vëngëronin,
në grahmat e fundit lëngonin,
sot të mbledhur në garë,
kush të lëpijë më parë.
Lum kush të rrojë,
bukëbardhët t’i shikojë,
që deri dje ëndrra hanin,
e mbi shpinë goditje mbanin.
Lumturia s’vjen me dreqësi,
por me vërtetësi e drjetësi,
lumturoju o bukëbardhë,
ti
do të rrosh faqebardhë!
©Xhemi Hajredini
Strugë, 8 qershor 2019
