  Nga Xhemi Hajredini |
Te veranda
në Jaravil
Të fyer e të zemëruar,
për atdheun e munguar,
te veranda në Jaravil,
në një sofër në azil.
Të larguar e përmalluar,
bisedojnë e kuvendojnë,
ç’janë këta rezilë - katilë,
të mërguar rini kërkojnë!
Si të shkojmë e ku të vemë,
te hajdutët e mëmëdheut,
që përzunë djemtë tanë,
e na vjedhin në çdo anë.
Thërrisni mendjes të uruar,
ta ruajmë lavdinë e bekuar,
si të parët e atdheut,
krenarë bij të Skënderbeut!
|
Malli
Tek sodisja ca shtëpi,
me dërrasa dhe avlli,
krisi kënga, melodia,
valle jugu e parodia.
Jam në Korçë a Jaravilë,
veranda plot trëndafilë,
me patriotë i rrethuar,
nxjerrin dufin me t’kënduar.
A ka diçka për të pirë,
o i zoti i shtëpisë?
Për të ngrënë e për të pirë,
deri nesër në t’gdhirë.
Me mall e dashuri,
u mbyll një natë n’shoqëri,
më pastaj avaz i vjetër,
s’di gjë tjetër t’hedh në letër.
|
